Kojec Baby Design

Ale mnie ucieszył komentarz z poprzedniego posta! Recenzja kojca? Proszę bardzo. W zasadzie to ważny temat i zupełnie nie wiem, czemu go pominęłam. Tak się przecież przygotowywałam do zakupu: blogi, fora internetowe, opinie użytkowników sprzedających kojce na Olx.pl, wizyta u Ruby Soho (która jeden z branych pod uwagę kojców ma). Ostatecznie stanęło na kojcu marki Baby Design i modelu Let's Play w kolorze szarym. Kojec kupiliśmy, żebym mogła co nieco w domu zrobić - obiad choćby. Nie zamykamy tam dziecka na pół dnia. Jeśli protestuje to jest wyciągana, nigdy nie siedzi tam na siłę. Pola swój kojec darzy... ciągle jeszcze dystansem, ale coraz chętniej się w nim bawi. Wróże im wielką przyjaźń za jakiś czas.

Trochę parametrów (z ulotki producenta, czyli stąd):

Zalety kojca:
- szybki, prosty i bezpieczny system składania kojca do niewielkich wymiarów
odpinane wyjście dla malucha
- kolorowy materacyk zwiększy komfort snu i zabawy dziecka
- kolorowe nadruki dodatkowo uatrakcyjnią zabawę i zaciekawią maluszka
- całość pakowana w poręczną torbę ułatwiającą transport oraz przenoszenie

Dane techniczne:
- Wymiary rozłożonego kojca długość/szerokość/wysokość [cm] 105/105/78
- Wymiary złożonego kojca długość/szerokość/wysokość [cm] 98/21/21
- Wymiary materaca długość/szerokość [cm] 100/100
- Maksymalna nośność łóżeczka do 20kg
- Waga 10,5 kg

Cóż, nie do końca zgodzę się z zaletami wymienionymi przez producenta. System składania kojca jest owszem bardzo prosty i nie wymaga finezji, ale nie jest to szybkie. Obchodzenie go dookoła kilka razy, wyciąganie wszystkiego ze środka, podnoszenie dna (trzeba się nachylić mocno do środka), wcześniej odpięcie materacyka - wszystko to jest dosyć czasochłonne. Składanie zajmuje ok 10 minut, podczas gdy "szybki" konotuje u mnie z goła inne skojarzenia (złożę i w minutę gotowe - no tu tak nie jest). Mające być ułatwieniem odpinane wyjście dla malucha też nie należy do hitów tego kojca. Nie jest złe i ogólnie uważam je za bardzo, ale to bardzo przydatne (zwłaszcza przy większym dziecku przyda się na 100%!). Teraz jednak coś niecoś bym ulepszyła. Po pierwsze Polka nie może sobie tak o swobodnie kursować z pokoju do kojca bo ten utrzymuje się z 10 cm nad ziemią. Muszę poukładać jej podest z poduszek, żeby dawała sobie radę (a lubi się tam kręcić przy tym wejściu - oczywiście pod nadzorem rodzica). Poza tym kolory kojca są dosyć idiotycznie zaplanowane. Rzeczone wejście ma aplikację na zewnątrz, od środka zaś cała, ale to cała ściana jest ciemno szara, bez żadnego kolorowego akcentu, bura po prostu. Nie wiem skąd ta logika - przecież tak na chłopski rozum powinno się kolory wcisnąć dziecku do środka, żeby miało przyjemnie a piękną szarość zostawić ku wytchnieniu rodzica, dla którego generalnie kojec w stołowym jest dużym kompromisem. Tu jest odwrotnie - piękne rysunki cieszą oko rodzica podczas gdy Pola siedzi w szarym kwadracie kojca. Powiecie zaraz, że jeszcze jest kolorowy materacyk, ale ostatecznie i tak zasłaniają go zabawki. Wątpliwe jest też "zwiększanie komfortu snu i zabawy", bo materacyk jest cienki, twardy i skonstruowany na wzór dna łóżeczek turystycznych (tej samej firmy) - takich jakby deseczek połączonych ze sobą. Absolutnie nie ma mowy o komfortowym śnie w takich warunkach, no nie! Na szczęście nie mamy potrzeby usypiania tam Poli, więc trochę jest nam to obojętne. Do zabawy wystarcza, choć jak tak teraz o tym myślę, to przydałoby się coś bardziej miękkiego teraz, kiedy mała uczy się stawać. I tu kolejny, wielki minus - brak uchwytów do nauki wstawania. W ofercie i opisie kojca były, w paczce nie. Wróciłam do domu, rozpakowałam i nie ma. Dzwonię do sklepu - pan mówi, że nic nie zostało w kartonie (którego nie brałam). Mówił, że zadzwoni do hurtowni, czego chyba nie zrobił (bo generalnie był kiepskim sprzedawcą - z gatunku tych "robiących łaskę"), więc sklepu e-wozki.pl raczej nie polecam (nie mylić z ewozki.eu, których ABSOLUTNIE UWIELBIAM, ale kojca w ofercie nie mieli). Wybrałam ich tylko dlatego, że mogłam tam pojechać osobiście i szybko mieć kojec u siebie (wcześniej Polka brykała po macie ułożonej w kuchni, ale zaczęła raczkować i mata w kuchni okazała się kiepskim pomysłem). Ostatecznie problem rozwiązałam zawieszką do łóżeczka z Fisher Price (o taką), której Pola może się chwycić i wstać (uwaga: można ją zawiesić tylko w rogu, tam gdzie kończy się materiał a zaczyna plastikowy narożnik). Potem już pięknie stoi oparta o poręcz kojca. Zadziałam też olbrzymi misiu, po którym mała może się wspinać. Do wad kojca mogę dopisać jeszcze bardzo mało światła w środku, bo mimo siatek na bokach mamy jeden cały bok ciemny (ten z wejściem), a pozostałe mają koncepcyjne "fale", które zmniejszają powierzchnie siatek. Światło w zasadzie nie jest problemem, bo w kojcu nie jest ciemno, ale możliwość widzenia mamy z każdej strony - to już ważne. Przez te ciemne przestrzenie często znikam małej z pola widzenia, mimo, że jestem tuż obok.

Jak widać ogólnie kojec jest szary. Ta grafika na drzwiach, od zewnątrz -100 za brak logiki! Przy zbliżeniach - prezentuje się świetnie. A może to lepiej, że nie ma w środku przesytu barw, że dziecko się nie męczy nadmiarem bodźców?

Jak widać - wad jest sporo. Z części zdawałam sobie sprawę przed zakupem (kolory, materacyk, składanie kojca). Reszta wyszła w trakcie użytkowania, ale nie wpłynęła znacząco na moją opinię o kojcu i myślę, że wybrałabym go ponownie. Dlaczego:

Dodatkowi lokatorzy w kojcu: misio i kot (którego Pola goni o 23 w nocy!). Kiedy ma podest z poduszek wchodzi i wychodzi bez większych problemów. Zabawę ma!

Przede wszystkim jest duży. Pola nie jest w nim ograniczona przestrzenią. Może zrobić kilka okrążeń, swobodnie poraczkować, położyć się (jeśli chce), powspinać na zabawki. Mieszka w kojcu blisko półtorametrowy miś i nadal jest tam bardzo dużo miejsca. Kojec jest tak duży, że spokojnie mieszczą się w nim dwa niemowlaki - co testujemy podczas licznych odwiedzin. Poza tym kojec jest zrobiony z bardzo funkcjonalnych materiałów - nieprzemakalne powłoki bardzo ułatwiają czyszczenie. Wystarczy spryskać sprayem antyseptycznym do zabawek, przetrzeć i gotowe. Niczego nie trzeba prać, suszyć - bardzo praktyczne. Dodatkowo kojec składa się do bardzo małych rozmiarów. Faktycznie można z niego zrobić małą torbę, jak do fitnessu i wpakować do samochodu. Na wyprawach sprawdzi się tak samo jak łóżeczko turystyczne (bo ma taki sam materac, więc różnica jest tylko w wielkości - wiadomo - większy lepszy). Kolejna, bardzo ważna (kto wie, czy nie najważniejsza) zaleta kojca to stabilność. Kojec jest świetnie wyważony. Pola może nawet całą sobą oprzeć się o jeden bok, a i tak kostrukcja ani drgnie. Kojec się nie przesuwa, nie ugina, nie wywraca - jest bardzo bezpieczny. Wielokrotnie mała puszczała się barierek i z łoskotem spadała na pupę czy plecki - płaczu nie było. Nie ląduje super miękko (chyba, że w środku jest koc), ale twardo też nie jest (jeśli akurat nie spadnie na plastikową zabawkę, bo wtedy wiadomo - ryk), krzywdy sobie w nim nie zrobi. Mogę spokojnie zostawić ją w kojcu na 5 minut i pójść włączyć pranie, czy pozwolić jej się tam bawić chwilę, kiedy akurat coś robię w kuchni (kojec jest w kuchni właśnie po to). Zaufałam też recenzji Ruby Soho (tu), która ma kojec już ponad rok. Byłam, widziałam na własne oczy - mucha nie siada. Kojec jest w tak samo dobrym stanie, jak mój, kupiony dwa miesiące temu. A użytkował go dosyć ruchliwy chłopiec (w zasadzie nadal to robi). Jest więc wytrzymały. Dodatkową zaletą jest ten szary kolor (który jest też wadą), bo zwyczajnie - kojec pasuje nam do wszystkiego, co mamy. Nie wygląda jak pstrokate, dziecięce akcesorium w przestrzeni rodzica, ale jak pasujący do wszystkiego, przemyślany sprzęt domowy. Podoba mi się to (bo jednak muszę na niego patrzeć codziennie). Wygląda równie niezobowiązująco w salonie, co w kuchni. Przestawiam często, bo jest dosyć lekki. Przyznam się, że nie składam go do przenoszenia. Układam na jednym z boków i przesuwam. Nie chce mi się wyciągać zabawek, składać, rozkładać, przenosić zabawek - o nie. Idę na łatwiznę i przez to często przeklinam, ale też wchodzę na mistrzowski poziom żonglerki przestrzenią.

Kot ewidentnie upodobał sobie kojec. Walczymy z tym, ale końskim targiem wolę już, jak wskakuje tam niż do łóżeczka (łatwiej wyczyścić). Pola bawi się w najlepsze, mimo ograniczonej widoczności - patrzy po prostu do góry na mamę.

Tak myślę mogę ocenić nasz kojec. Cieszę się, że wybraliśmy właśnie ten. Planowaliśmy początkowo kojec z Berber (piękny, o ten, z domkami). Od zakupu odwiodła nas siatka, która łatwo może się zerwać (nie znam nikogo, komu by się zerwała, ale znając naszego pecha...), bo nie ma tylu miejsc przyczepu, zajmuje poza tym cały obwód kojca. Zniechęcił też kolor. Ostatecznie biały kojec, mimo, że świetlisty, bardziej by się brudził, zwłaszcza w kuchni. Składanie kojca też przypominało na zdjęciach składanie krzesełka do karmienia, którego nie znoszę - wielkie to, toporne, nie ma gdzie postawić. Transportowanie takiego kojca, np. na wakacje? Nie widziałam tego w naszym Peugeocie 207. Mimo pięknego wzornictwa uznałam, że estetyka kojca to nie wszystko o zdecydowałam się na bardziej praktyczny zakup. Gdybym podejmowała tę decyzję raz jeszcze to wybrałabym taki sam (no, może bardziej kolorowy od środka (o ten - zielony też pasowałby nam do wszystkiego, choć nie tak jak szary).